Twitter Discord
mei 30, 2022

Geschreven door Sietse Fliegen

Sietse Fliegen

A trip down memory lane

Als je wint heb je vrienden! Een gevleugelde uitspraak met een kern die de waarheid dicht benaderd. Winnaars zien zich omringd door tal van mensen die een graantje mee willen pikken van hun succes. Als je wint heb je vrienden, rijen dik echte vrienden! Schiphol en KLM zijn ook al jaren echte vrienden, de rijen dik op Schiphol maken de vriendschap momenteel net iets minder hecht. Schiphol is even geen winnaar en de vriendschap blijkt vergankelijk. Het probleem van winnaars is dat er door hun toedoen ook altijd een minimaal één verliezer is. In de competitieve wereld van de topsport zal de verliezer er dan ook veel aan gelegen zijn om een en ander recht te zetten. Terecht of onterecht, zo rollen ze die verliezers.

Italiaans kaartenhuis

Sergio Pérez heeft vermoedelijk de nodige vrienden gemaakt na zijn zegetocht door de straten van Monaco. Laten we eerlijk zijn, het was een mooie overwinning op het ideale moment. In Barcelona kreeg Checo nog teamorders voorgeschoteld, in Monaco reed Max Verstappen een positie voor zijn Monegaskische belager en was er geen reden om rollen om te draaien. Daarnaast nestelde Carlos Sainz zich tussen de beide Red Bull coureurs waardoor een “Multi twenty one” praktisch onmogelijk was. Onder de Spaanse zon hoorde we Max Verstappen nog een bommetje leggen onder vriendschappen toen het de verkeerde kant op leek te vallen. Op een opdrogend stratencircuit in Monte Carlo was het Charles Leclerc die wat onvriendelijkheden uitwisselde met de pitmuur. Een logische reactie van een coureur die van leidende positie naar plaats vier terugzakt als gevolg van, traditioneel, Italiaans gehannes. Lijkt me erg frustrerend om mee samen te moeten werken, tweehonderd teamleden met één IQ. Het was eigenlijk Carlos Sainz die het kaartenhuis aan het wankelen bracht. Carlos haalde de rekenmodellen en strategische planning onderuit. Charles Leclerc laat zichzelf echter in dit Italiaanse maatpak hijsen door zelf geen invloed uit te oefenen op de strategie. Carlos vouwt dan zo nu en dan nog weleens een Ferrari op, maar toont wel initiatief. Het is precies dit waarom Charles voorlopig nog geen wereldtitel zal veiligstellen.

De achteruitgang

Een paar pitboxen verderop begin het overigens een schrijnend verhaal te worden. Op vrijdag rijdt Daniel Ricciardo zijn McLaren plat. Dat Daniel momenteel geen winnaar is, en dus ook weinig vrienden heeft, werd pijnlijk duidelijk via het contact over de boardradio. Na toch wel een behoorlijke impact kwam het team op de radio; “Is the car ok?”. Los van het feit dat een bolide die met drie hoeken een paar muren raakt nooit “ok” is zegt deze boardradio meer dan alles. Daniel Ricciardo is onderweg naar de achteruitgang in Woking. En daarmee maakt de goedlachse Australiër toch nog minimaal één vriend. Ondergetekende constateert dat het verdwijnen van Ricciardo de opening vormt voor zijn favoriete Formule 1 gebeuren buiten het racen om; silly season! Sergio Pérez verklapte zijn contractverlenging bij Red Bull, Daniel Ricciardo is binnenkort wel klaar, Mick Schumacher blijft op structurele wijze Haas bolides afschrijven en Sebastian Vettel zal de Aston Martin slangenkuil ook wel gaan verlaten na dit seizoen. Dat zijn alvast drie stoeltjes die gevuld moeten worden. Een langer verblijf van Latifi bij Williams zal ook geen uitgemaakte zaak zijn en zo komt de teller al op vier. Nu gaan er overigens stemmen op binnen Mclaren om één van de huidige Indycar coureurs in een Formule 1 zitje te lepelen. Ik zeg; kom maar door Zak, kunnen we dat ook voor eens en altijd gefundeerd veroordelen. Als middelmatige Formule 1 coureurs de pannen van het dak kunnen rijden in Amerika dan is het overhevelen van een Indycar coureur naar een Formule 1 team met ambities een kansloos verhaal. Sven Kramer over een paar jaar inschrijven voor het Olympische kunstschaatsnummer gaat net zo succesvol zijn, gewoon niet doen.

De vloek

De Formule 1 kent al sinds haar bestaan een aantal heilige huisjes. Het zijn de ongeschreven regels die het onderlinge respect tussen de teams nog enigszins bewaken. Sinds jaar en dag zoeken de knappe koppen van de verschillende teams naar de mazen in de regelgeving. Het gaat er vaak niet zozeer om hoe een regel opgesteld is maar vooral op welke wijze je deze kunt interpreteren. Het team met de meest vindingrijke interpretatie van de regelgeving maakt grote kans op een succesvol seizoen. Frustrerend voor de teams die de regel wel op de, door de FIA, gewenste wijze lezen maar het hoort erbij. De mogelijke interpretatie wordt vaak al snel duidelijk en de afdeling Ctrl C – Ctrl V gaat aan de slag om de interpretatie zo snel als mogelijk op de eigen bolide te krijgen. Soms heb ik het idee dat dit zelfs nog een soort van onderling respect tussen de teams afdwingt. Dát is de charme van de sport, ontwikkelingen en bijbehorende wedlopen. Helaas worden we hier al op gekort door de budget cap, maar wie weet worden ze er juist nog wel inventiever van. Bladerend door de recente historie verbaasd het me dan ergens ook niet dat Ferrari met pakhuizen vol pech en ellende wordt geconfronteerd. Het lijkt erop alsof het die rooie simpelweg niet gegund is. Fier op kop, turbo kaduuk. Pole op Monaco, strategische chaos. Het zijn niet bepaald de ingrediënten waarmee je kampioenschappen wint. Nog niet zo lang geleden voegde Ferrari een ingrediënt aan de power unit toe waarmee ze wel konden winnen. Het was echter een bewuste valstrik. Geen andere interpretatie van een regeltje. Nee, het was bewust valspelen. Men werd op de vingers getikt maar daar leek het allemaal bij te blijven. Ferrari heeft heilige huisjes omver geschopt. Kijkend naar de aldoor heersende wanorde bij de Scuderia zou je bijna denken dat ze ten prooi zijn gevallen. Ten prooi aan de vloek van de Fiarao. Niemand is groter dan de sport, zelfs Ferrari niet.

Oude vos

Maar waar hadden we het over? Ah, als je wint heb je vrienden! Nou, eens zien. Wie was de afgelopen jaren een grote winnaar, die zal wel een hoop vrienden hebben dan! De waarheid blijkt anders. Lewis Hamilton zit al sinds 2007 op winnen in de Formule 1. Toch blijkt dat de man niet louter vrienden heeft gemaakt. In Hongarije zagen we vorig jaar al dat er een Spaans heerschap is die de Britse recordkampioen graag in de weg zit. In de straten van het prinsdom raakte Lewis Hamilton andermaal verstrikt in het net dat Fernando Alonso opwierp. Rondenlang frustreerde Alonso zijn achtervolger in de Mercedes. Een kleine glimlach kon ik niet onderdrukken. De oude vos is zijn streken niet verleerd. Hier werden openstaande rekeningen vereffend en oude vetes opgerakeld. Fernando Alonso nam ons mee in een trip down memory lane. Ik ben benieuwd naar de analyse van Nico Rosberg op dit schouwspel.

Je mist alles! Kom gezellig naar onze Discord!

Wil je discussiëren over de inhoud van dit bericht? De auteur en anderen zijn op discord te vinden!
Klik hier
DISCORD