april 11, 2022

Geschreven door Sietse Fliegen

Sietse Fliegen

Ga leiden!

In Israël sterven meer mensen in het verkeer dan door aanslagen van de Palestijnen. Ik denk dan twee dingen; waar zijn die Palestijnen in hemelsnaam mee bezig, en waarom heet het vredesplan “The roadmap to peace”? Iedere oorlog kent winnaars, iedere oorlog kent verliezers. Zo ook de oer-Hollandse prijzenoorlog. Ik ben zelf ook een oorlogsslachtoffer. Ik mag altijd graag winkelen bij Albert Heijn. Het is altijd ietsje duurder, maar daardoor is het er ook wat rustiger. Hetgeen ik prettig winkelen vindt. Als gevolg van de prijzenoorlog merk ik dat er nu ineens veel meer mensen naar mijn Albert Heijn komen, en ja dat zijn toch andere mensen. Veel mensen met grote gezinnen en mensen met andere manieren van communiceren. Ik zeg niet dat mijn Albert Heijn vol is, maar het is er wel druk! En uiteraard wil ik deze mensen wel helpen, máár in hun eigen supermarkt!

Het allerhoogste niveau

Afijn, ik vermoedt dat ik met bovenstaande ironie het opzichzelfstaande woord oorlog los heb kunnen koppelen van de actuele situatie verder oostwaarts op ons continent. Het woord oorlog heb ik namelijk even nodig vandaag. Formule 1 is sport, sport op het allerhoogste niveau. Om succesvol te zijn moet ieder teamlid zich maximaal inspannen om het eindresultaat zo positief mogelijk te beïnvloeden. Voor fouten is eigenlijk geen ruimte, deze worden genadeloos afgestraft. Het mooie van Formule 1 is er dat er binnen één uitslag meerdere winnaars en verliezers kunnen zijn. Ferrari wint de race, maar het puntje bij Williams zal minstens zo zoet smaken. Red Bull wordt tweede en verliest, eenzelfde gevoel zal bij Aston Martin ook overheersen. Voor een complete overwinning is iedere schakel binnen de organisatie even belangrijk. Zodra één poppetje de focus verliest heeft dit mogelijk een directe invloed op het resultaat. Ferrari heeft gisteren gewonnen, maar ook verloren. Carlos Sainz porpoised zijn bolide via het gras muurvast het grind. in Deze actie kost de Scuderia serieuze punten in het constructeurskampioenschap. Daarmee verspeelt hij direct zijn recht van spreken met betrekking tot de situatie die hem op zaterdag parten speelde in de kwalificatie. De totale machine moet geolied zijn, alleen dan volgt er een topresultaat.

Kudde hamsters

Met het aantrekken van de nieuwe titelsponsor zou je denken dat men over voldoende olie moet kunnen beschikken om het piepen en kraken van de organisatie tegen te gaan. Toch bekruipt mij ergens het gevoel dat zelfs een maandproductie van Aramco te weinig olie oplevert om de Aston Martin machine te smeren. Lewis Hamilton houdt van skydiven, als de man echt zo dol is op de vrije val dan kan hij volgend jaar prima bij Stroll&Co. terecht. Wat een ongekende treurnis brengt dit team ten tonele dit seizoen. Vervelende bijkomstigheid voor de mannen uit Silverstone is ook nog eens dat er maar weinigen zijn die hopen dat het snel beter gaat aldaar. Achterhoedeteams kunnen vaak op een bepaalde sympathie rekenen. Iedereen gunde het Minardi van weleer een knotsgekke race met een kans op punten. Zo aan het einde van vorig seizoen hoopte we allemaal dat Haas nog ergens een puntje zou sprokkelen. Achterhoedeteams met een hoge gunfactor, simpelweg omdat er een inspirerende leider aan het roer stond. Wie gunde Sauber onder Kaltenborn de broodnodige punten? Wie wenste Spyker F1 mooie resultaten toe onder het bewind van Colin Kolles? Dat waren er, naast Kaltenborn en Kolles zelf, niet heel veel gok ik zomaar. Wat Aston Martin nodig heeft is een leider. Een dame of heer die de gunfactor terug brengt naar het team. Een persoon die het weer een beetje leuk maakt om bij Aston Martin te werken. Dit jaar staat het team onder de bezielende leiding van Mike Krack. De man met de uitstraling van je geschiedenisleraar van vroeger. Een kudde hamsters in een loopmolen wekt meer inspiratie op dan deze man. Dáár kan de man overigens helemaal niets aan doen, de man fungeert als marionet van Lawrence Stroll. En wees eerlijk, een poppentheater is een achterhaald concept anno 2022. Lawrence Stroll vergaarde een fortuin met de im- en export van modeartikelen. Zijn ondernemerschap hoeven we niet te betwisten, Stroll sr. lijkt zich echter wel een beetje te verslikken in de complexiteit van een Formule 1 stal. Tegenwoordig schuift de man hoogstpersoonlijk aan bij iedere meeting binnen het team. Ik ben er niet bij, maar kan me niet voorstellen dat dit constructieve vergaderingen oplevert. Niet alles is te koop Lawrence, niet alles. Om van Aston Martin te maken wat je voor ogen hebt hoef je eigenlijk maar drie dingen te doen; Dollars pompen, een inspirerende leider met kennis van zaken aanstellen en zelf in Canada blijven. Je zou kunnen overwegen om je zoon te vervangen voor iemand die wel in de spiegels kan kijken, maar die geef ik je. Dit hele idee is immers gebaseerd op je zoon in een stoeltje proppen. Ik heb overigens niet het idee dat kleine Lance dit zelf ook echt heel leuk vindt, maar dat zoeken jullie onderling maar uit.

Geen toeval.

Roosevelt, Luther King jr., Mandela en Ghandi. Zomaar een paar inspirerende leiders. Het gaat nu even niet zozeer om de inhoud van hun boodschap maar om de verbindende factor. Wat deze leiders verbindt is dat ze allen oog hadden voor het grotere geheel. The big picture. Ze zagen wat er fout ging, wisten dit aan te kaarten en ondernamen actie om oplossingen te vinden. Nog niet eens zo heel lang geleden wandelde er ene Michael Schumacher door de paddock, wellicht heb je weleens van hem gehoord. Halverwege de jaren 90 toog deze wereldkampioen richting Ferrari. Hij trof daar een ongekende bende aan. In plaats van hierover te klagen en naar externe oorzaken te wijzen besloot hij keihard te gaan werken. Als een ware Franklin D. Roosevelt smeedde Schumacher een team dat een structurele crisissituatie omturnde in een van de beste machines die we ooit gezien hebben in de sport. Toto Wolff, die ken je ook wel. Ook een inspirerende leider die er alles voor over heeft om te winnen. We kunnen van alles van de man vinden, maar als het nodig is maakt hij oorlog binnen de paddock. Oorlog om het best mogelijke resultaat voor zijn team uit het vuur te slepen. Dodelijk vermoeiend als je liever een ander team ziet winnen, maar het werkt wel. Acht titels op rij is geen toeval.

Commandant der Strijdkrachten

En nu is het aan de regerend wereldkampioen, de drager van startnummer 1, om oorlog te gaan maken. Oorlog binnen zijn eigen team. De vuisten moeten tafel, de neuzen moet dezelfde kant op. Twee uitvalbeurten in drie races is onacceptabel. Helaas zie ik echter vooral gelatenheid. Zij maken de auto, ik stuur. Als zij een goede auto maken stuur ik deze als eerste over de finish. Het is een benadering die kwetsbaar maakt. Michael Schumacher ging pas van het circuit af als hij met zijn engineers alle problemen had opgelost. Toto Wolff creëerde, samen met Niki Lauda, een team dat Lewis Hamilton altijd het materiaal bood om te strijden voor de titel. Helmut Marko lijkt me een uitstekende partner om samen mee op oorlogspad te gaan. Checo heeft meermaals aangetoond dat het Ministerie van Defensie bij Red Bull prima kan functioneren. Max Verstappen moet zich binnen Red Bull ontwikkelen tot Commandant der Strijdkrachten. Gesteund door Generaal buiten dienst Helmut Marko kan men dan wellicht voor een ommekeer zorgen. Mocht het dan een keer niet lukken dan is Sergio Pérez een uitstekende Schout-bij-nacht. Inspirerende leiders, daar gaat het om. Michael Schumacher bouwde een team om zich heen, Red Bull bouwde een team om Max Verstappen heen. Zie hier het verschil. Michael Schumacher was 25 jaar oud toen hij zijn eerste titel pakte. Nog geen man overboord dus voor Verstappen, er is nog tijd om uit te groeien tot inspirerende leider.

Je mist alles! Kom gezellig naar onze Discord!

Wil je discussiëren over de inhoud van dit bericht? De auteur en anderen zijn op discord te vinden!
DISCORD