maart 21, 2022

Geschreven door Sietse Fliegen

Sietse Fliegen

Google op Gloryrun

Jawel, de kop is eraf! Het Formule 1 seizoen 2022 kent haar eerste winnaars. Er kunnen pas winnaars zijn als er ook verliezers zijn. En tja, de eerste verliezers zijn ook wel bekend geworden zeg. Editie drieënzeventig is onderweg, een nieuw tijdperk is onderweg. In de aanloop naar nieuwe reglementen komen de verschillende teams de nodige hobbeltjes tegen. Dit seizoen kunnen we dit vrij letterlijk nemen, verschillende teams hobbelen er lustig op los op het asfalt. Tijd om een voorzichtige balans op te maken?

Balans

Balans, op je Formule 1 bingokaart kan je deze term met regelmaat afstempelen gedurende een raceweekend. Het is nog wat vroeg om een definitieve balans op te maken met betrekking tot de krachtsverhoudingen, maar zeker is dat de nieuwe reglementen bij veel teams de balans letterlijk op heeft gemaakt. Met het giftige seizoen 2021 nog in het achterhoofd kan ik niet ontkennen dat de hobbelende Mercedes een voorzichtige glimlach op mijn gezicht heeft getoverd. De radicale Mercedes gedraagt zich momenteel als een opgelapt zeehondje dat vanuit Pieterburen over het strand weer naar zee stuitert. Terug naar zijn natuurlijke omgeving. Ook de Mercedes zal op korte termijn wel weer terugkeren naar zijn natuurlijke omgeving aan de kop van het veld. De vraag is momenteel alleen even wie de Lenie ’t Hart gaat zijn die dit zeehondje oplapt. Zodra de echte Mercedes Lenie is opgestaan kan de enorme potentie aangesproken worden, een achtste voor Sir Lewis lijkt me in dat geval niet uitgesloten. Maar goed, ik doe onze Italiaanse vrienden van Ferrari eigenlijk tekort door niet met hen te openen. Eerlijk is eerlijk, in Maranello is vakwerk geleverd. Toch was ik tijdens die eerste race niet echt bezorgd met mijn Max Verstappen bril op. Er komt bij de Scuderia altijd nog dat moment in de wedstrijd waarin er iets fout gaat bij een pitstop of op strategisch niveau. Hoewel de pitstops van de roden gewoon prima waren ging het op strategisch niveau gewoon wel weer lekker Italiaans fout, sommige dingen veranderen nooit. Op 12 december 2021 heb ik mij voorgenomen om nooit maar dan ook nooit meer te klagen over een moment waarop de safety car van stal gehaald wordt. Zonder de safety car van afgelopen zondag had Charles Leclerc zijn bijna zekere zege in rook kunnen zien opgaan. Charles mistte door toedoen van de pitmuur het juiste pitstopmoment waardoor Verstappen onderweg was naar een dodelijke undercut. Uiteindelijk bleek de Red Bull bolide zelf in rook op te gaan, maar dat was op dat moment natuurlijk nog niet duidelijk. Hiermee rechtvaardig ik dan ook dat ik met Mercedes begonnen ben, dit blijft in mijn optiek de grootste bedreiging voor een titelprolongatie van Max Verstappen.

Het Williamsje

Waren er meer teams die zich winnaar mochten noemen? Me dunkt! Wat denken we van Haas. Een wereldprestatie, de woorden in het voorbije seizoen waarin men aangaf de focus volledig op het nieuwe tijdperk te hebben gericht blijken zo waar als een koe. Kevin Magnussen heeft laten zien dat hij absoluut tot het gilde der Formule 1 coureurs behoort. Ook bij Alfa Romeo zal de stemming opperbest zijn. Bottas harkt een mooi baaltje punten binnen en de debutant waar met de nodige scepsis naar gekeken werd haalt ook een punt tijdens zijn debuutrace. De gemene deler is de Ferrari krachtbron die achter al deze coureurs onder het bodywork is gelepeld. De klantenteams met een Mercedes power unit zullen hier toch een ietsje jaloers naar gekeken hebben. Aston Martin; waardeloos. Williams; brandhout. Waarbij we van Aston Martin kunnen stellen dat men terrein verloren heeft ten opzichte van de concurrentie en Williams zich gewoon solide handhaaft aan de staart van het veld. In dat opzicht doet Alpine dit jaar een “Williamsje”, ze blijven hangen op de posities waar we ze al jaren terugzien. Met ome Otmar aan het roer zie ik niet direct aanleidingen om te vermoeden dat de Franse equipe nog een stap naar voren zal zetten. Onder Otmar Szafnauer worden bolides vooral vaak roze in plaats van sneller. Gelukkig is de leegte die de huidige Alpine baas bij Aston Martin heeft achtergelaten opgevuld door onder andere Martin Whitmarsh. Laatstgenoemde bleek een eeuwigheid geleden al niet in staat om de geoliede machine die Ron Dennis hem naliet bij McLaren succesvol te laten functioneren. Het aanslingeren van een, al jarenlang, haperende machine zie ik hem dan ook niet zomaar doen. Met een hijgende Lawrence Stroll in zijn nek voorzie ik een Whitmarsh die na dit seizoen hysterischer wegrend dan Martien Meiland zich kan voorstellen.

Oorverdovende stilte

De Ferrari krachtbron is bloedsnel. De Mercedes power unit lijkt gewoon solide en betrouwbaar te zijn. De paardenkrachten van Franse makelij hebben geen referentiekader binnen het veld maar zijn beide gewoon aan de meet gekomen. Het officiële debuut van Red Bull Powertrains was er één om nooit te vergeten. Drie uitvallers, alle drie met motor gerelateerde issues. Pierre Gasly zorgde voor het vuurwerk, max Verstappen voor het gedonder en Sergio Pérez sloot het verhaal in oorverdovende stilte af. Tja, dan heb je dus best wel verloren als Red Bull zijnde. Het pakket lijkt al met al aardig op tempo, je hebt er alleen zo verrekte weinig aan als je niet de volledige raceafstand voltooid. En toch beschouw ik de Red Bull formatie na dit eerste weekend niet als de grootste verliezer. Het tactische aanvalsplan leek weer onderweg naar een succesvolle afronding als we de externe factoren van de safety car en het fuel pick up probleem niet meetellen. Het tempo van de RB18 leek bemoedigend, Checo kon Sainz prima volgen op een compoundje harder in zijn tweede stint. Als de betrouwbaarheid een stapje kan maken dan zal de dubbele DNF nog wel even doorwerken in het kampioenschap maar er is nog wel wat tijd over om punten goed te maken.

Gloryrun

Oké, dus een van de grote favorieten valt met beide bolides uit in de openingsrace en toch zijn ze niet de grootste verliezer. Neen, driewerf neen! Deze twijfelachtige eer gaat naar McLaren. Een aantal van jullie weten wellicht nog wel hoe ik enige tijd geleden al eens mijn vraagtekens heb gezet bij de gang van zaken binnen Mclaren. De resultaten uit 2021 verbloemen veel. Op basis van scorebordjournalistiek kunnen we stellen dat Adreas Seidl en Zak Brown uitstekend werk verrichten en het team uit Woking uit de as van het Honda tijdperk hebben laten herrijzen. In het geval van Seidl zeker waar, zijn focus ligt op het sportieve aspect en dat was de afgelopen jaren niet onverdienstelijk. Voor wat betreft Zak Brown heb ik mijn zorgen een jaar geleden al eens geuit. Zak heeft, in zijn continue zoektocht naar liquide middelen, de ziel en zaligheid van Mclaren verkocht. McLaren heeft al haar voormalige bezittingen verpand. Met de vrijgekomen middelen konden de sportieve aspecten op de korte termijn een impuls krijgen. De kosten voor, bijvoorbeeld, de sale- and leaseback constructie konden worden opgevangen met de extra inkomsten uit de prijzengeldpot. Het ziet er naar uit dat die inkomsten dit jaar behoorlijk gaan tegenvallen waarmee een kettingreactie in gang gezet zal worden. Zeg maar zo’n zelfde kettingreactie die we bij Williams hebben gezien de afgelopen jaren. Zak Brown is gaan pokeren. Zijn inzet; de complete Mclaren geschiedenis met alle bijbehorende bezittingen. Hij heeft het lot van Mclaren bij de aanvang van een nieuw tijdperk in de handen van James Key gelegd. Je weet wel, de technisch directeur die terug moet naar 1998 en 1999 voor zijn enige successen. Verder kijkt James terug op bloedeloze periodes bij onder andere Midland F1 en ons “eigen” Spyker F1 team. Bij Red Bull B ging het shoppen in het magazijn bij de grote broer hem nog wel aardig af en Zak was overtuigd. En wat ik me nu dus afvraag; zou er na de eerste testdagen in Barcelona iemand binnen de club die de wielcovers van de Mclaren best lelijk maakt gegoogeld hebben op de term “Gloryrun”? Ik ben bang van niet…

Je mist alles! Kom gezellig naar onze Discord!

Wil je discussiëren over de inhoud van dit bericht? De auteur en anderen zijn op discord te vinden!
DISCORD