Verwarrend verhaal

Het is zo, ik heb een tijdje samengewoond en ik woon nu weer alleen. Daarom heb ik een nieuw huis en dat moet ik helemaal zelf inrichten. Vroeger had ik een wekkerradio, maar nu heb ik een klein reiswekkertje van de Hema tijdelijk. Schijnbaar heeft iemand ooit bedacht dat kleine reiswekkertjes van de Hema een knopje hebben dat je ’s morgens niet uit kunt zetten. Je wordt namelijk wel wakker want er komt een heel irritant geluid uit maar je kan het nooit op tijd uitzetten want het knopje is te klein en gaat te stroef. Dan kan je op de snooze drukken, maar als je op de snooze drukt betekent het dat er vijf minuten later gewoon weer precies hetzelfde geluid komt. Je kan dus maar beter die vijf minuten gewoon doorzitten met je hoofd in je kussen gedrukt. Dan ga ik vervolgens maar koffie zetten en daarvoor heb ik een nieuw koffiezetapparaat. Ik heb er nu één met anti-druppelaar, dat betekent dat als de kan er ook maar een beetje schuin onderstaat de koffie niet doordruppelt maar alles er aan de bovenkant uitkomt. Dat kan een aardige troep geven, zeker als je ondertussen gaat douchen. En als ik ga douchen heb ik nu een soort CV ketel die ik moet voorverwarmen, als ik hem op negen zet maakt hij negentig graden van het voorverwarmreservoir en dan heb ik een lekkere brede straal onder de douche. Dat ding kan uit zichzelf niet bedenken dat als ik ga douchen dat ik dan lekker veel water wil dus dat moet je hem vertellen door hem op negen te zetten. Maar dan moet ik het ook weer terugzetten anders staat dat ding de hele dag op negentig graden te loeien. Maar ik ben er overdag niet dus dat is dan weer zonde van het gas. Dus ik sta de hele dag onder de douche te denken; niet vergeten terug te zetten! Niet vergeten terug te zetten! Niet vergeten terug te zetten! Mijn krant past net niet bij mij in de brievenbus, dat steekt altijd een stukje uit. Als het dan regent is die nat, en het regent hier altijd dus mijn krant is eigenlijk altijd nat. Mijn zaterdagkrant past er niet in, ik heb twee zaterdagkranten en fysiek passen fysiek niet in mijn brievenbus. Daarom heb ik een deal met mijn bovenbuurman dat mijn zaterdagkrant bij hem in de brievenbus mag. Dat betekent dat ik er dus wel voor moet zorgen dat ik op vrijdagnacht een sticker met mijn naam over zijn naamplaatje moet plakken zodat mijn bezorger weet dat hij daar ook een van mijn kranten in kwijt kan. Daarna moet ik ervoor zorgen dat voordat de gewone post dan weer komt dat het er weer vanaf is anders weet de gewone post niet waar die zijn post in moet doen. Dan krijgen we ruzie en ben ik mijn dealtje kwijt. Als ik dan mijn krant zit lezen op de bank met een kopje koffie wordt er aangebeld. Er wordt namelijk iedere zaterdag aangebeld. Het is namelijk of een reiziger of een vluchteling, in ieder geval iemand die de taal totaal niet meester is. Die duwt dan een emmer onder mijn neus en die moet ik dan vullen met water want hij wil mijn portiek schoonmaken, en daar heb ik gewoon helemaal geen zin in. Wat ik doe als er gebeld wordt; ik pak mijn krant en mijn koffie en dan ga ik meteen in de slaapkamer zitten. Hij kan alleen door een raampje in de deur zien dat ik er wel ben. Er moet een plankje voor dat raampje. Dat plankje heb ik al, het ligt al klaar met vier schroeven, alleen het is een nieuwe deur van grenenhout dus dat moet ik eerst voorboren anders gaat het splijten en dat vind ik dan weer zonde. Ik heb houtboortje zes daarvoor nodig en die heb ik niet in huis. Als ik dan de deur uitga moet ik altijd zorgen dat hij me niet ziet. Want als hij me wel ziet zie je hem echt zo kijken van “ja je was er wel hea maar je deed niet open”, die blik gaat namelijk door alle taalbarrières heen. Als ik de deur dan dicht doe wil ik dat dus zachtjes doen maar dat gaat niet want die deur is zwaar en gaat stroef. Het enige dat ik moet doen is dat even soepeler maken met een spuitje. Dat spuitje heb ik wel maar dat ligt in de berging en daar staan nog vijfentwintig dozen voor die niet uitgepakt zijn van de verhuizing en daarom kan ik dat spuitje niet pakken en denk ik laat ook maar! Vandaar dat ik ook nog helemaal geen verlichting in mijn huis heb opgehangen. Die lampen zitten in één van die dozen. Ik moest alleen zo snel weg dat ik niet weet in welke doos die lampen zitten, dat had ik er natuurlijk weer niet opgeschreven. Kan je wel kloppen maar aan kloppen hoor je niet of het een lamp of iets anders is. De enige lamp die ik heb in mijn huis is de verlichting van een Ikea afzuigkap waarvaan één lampje het al niet meer doet omdat het Ikea is en het andere lampje knippert de hele tijd dus als ik daar een krant bij lees zit ik gewoon pulserend het nieuws door te nemen. Daarom loop ik de hele tijd met een kaars door mijn huis. Dat is wel mooi licht maar je ziet gewoon veel minder. Daardoor heb ik een keer een wijnfles omgestoten met als gevolg een vlek op mijn tapijt. Dat is dan weer zonde want het is toch een nieuw tapijt. Daar gaat dus meteen een kilo zout overheen, dan trekt al die wijn in dat zout. Opzich goed maar dan moet je wel zorgen dat je het de volgende ochtend meteen met de stofzuiger opzuigt. Als je dat niet doet loop je dagenlang dat zout door je hele huis te verdelen. Dus ’s morgens wil ik dat doen zit mijn stofzuigerzak helemaal vol en de enige plek waar ik nieuwe stofzuigerzakken kan kopen is de Blokker en ik weiger naar de Blokker te gaan. Het is bij mij zelfs zo erg dat ik de folders van de Blokker doorkijk en als er ook maar iets instaat dat ik zelf ook in huis heb dan flikker ik het alsnog weg! Dus ik sta ’s ochtends om zeven uur mijn stofzuigerzak met een vork aan te prakken…..